Tuesday, 14 March 2017

TOPIK 2 PERLEMBAGAAN MALAYSIA

TOPIK 2 PERLEMBAGAAN MALAYSIA

Definisi Perlembangan :
a. Perlembagaan bermaksud prinsip-prinsip asas yang menentukan bagaimana sesuatu negeri itu diasaskan dan diperintahan seperti yang termaktub dalam undang-undang, adat ayau peraturan yang lazim dipakai.
b. merupakan sumber undang-undang tertinggi sesebuah negara.
c. dokumen yang mengandungi segala undang-undang dan peraturan asas negara.
d. kewujudannya untuk menyelaraskan pemerintahan sesebuah negara.
e. berperanan sebagai garis panduan pembentukan undang-undang sama ada di pihak pemerintahan atau rakyat.

Tujuan diadakan Perlembagaan :
A. mempunyai ciri-ciri khas dan ia telah menjadikan perlembagaan sebagai undang-undang negara yang menjamin keamanan dan kesejahteraan rakyatnya.
B. perkara penting yang mencirikan perlembagaan ialah :
   i. melambangkan Malaysia sebagai sebuah negara Persekutuan.
   ii. mempunyai raja berlembagaan.
   iii. mengamalkan sistem demokrasi berparlimen .
   iv. malaysia sebagai negara yang mengamalkan kebebasan beragama dengan agama islam sebagai agama rasmi.
   v. perlembagaan menjadi sumber undang-undang tertinggi negara.
C. keadaan ini menjadikan Malaysia sebagai sesebuah negara yang mengamalkan tolak ansur dan menjaga kepentingan semua kaum.

Perlembagaan Negeri:
a. perkara 71(3) Perlembagaan Persekutuan Malaysia menetapkan bahawa jika Parlimen mendapati apa-apa peruntukan dalam perlembagaan sesuatu negeri tidak dipatuhi, walau apapun yang terkandung dalam perlembagaan ini, Parlimen boleh membuat undang-undang supaya peruntukan itu dipatuhi.
b. peruntukan untuk dikuasa negeri-negeri diistilahkan sebagai perkara perlu. Peruntukan ini terkandung dalam Perkara 71 Perlembagan Persekutuan Malaysia yang memperuntukkan bahawa tiap-tiap Perlembagaan Negeri mesti mempunyai peruntukan tetap tersebut.
c. Perlembagaan Persekutuan juga memperuntukkan perhubungan antara kerajaan Persekutuan dengan kerajaan Negeri. Terdapat 7 iaitu :
   i. pembahagian kuasa-kuasa perundangan
   ii. pembahagian kuasa-kuasa pemerintahan
   iii. pembahagian beban kewangan
   iv. tanah
   v. pembangunan negara
   vi. agihan persekutuan kepada negeri
   vii. majlis negara bagi kerajaan tempat

Konsep Ketertinggian Perlembagaan :

Perlembagaan persekutuan merupakan undang-undang tertinggi.
  • Menjadi punca kepada semua undang-undang.
  • Semua undang-undang tidak boleh bercanggah dengan perlembagaan.
  • Undang-undang tersebut akan terbatal jika bercanggah dengan perlembagaan.
  • Membantu kerajaan persekutuan menjalankan kuasa pemerintahan dengan licin.
  • Mahkamah mempunyai kuasa membatalkan sesuatu undang-undang yang digubal oleh parlimen.
  • Walaupun YDPA merupan ketua negara, baginda juga tertakluk kepada perlembagaan.
  • Tidak ada sebarang institusi di Malaysia yang boleh mengatasi kuasa dan kedudukan perlembagaan sebagai undang-undang tertinggi.


  • Pindaan Perlembagaan :


    • Sungguhpun Perlembagaan merupakan undang-undang tertinggi namun   ia tetap boleh dilentur (flexible). Ini bermakna ia boleh dibuat pindaan demi kepentingan rakyat dan negara. Sungguh pun bengitu pindaan perlembagaan Malaysia tidak boleh dibuat sewenang-wenangnya.
    •  Sejak tahun 1957, Perlembagaan Malaysia telah beberapa kali dipinda dengan tujuan melindungi kepentingan rakyat, menjaga keselamatan negara dan melicinkan urusan pentadbiran negara.
    •  Perlembagaan Malaysia boleh dipinda melalui empat cara sepertimana yang digariskan di bawah Perkara 159 dan 161E:
       i. Mendapat pungutan suara majoriti biasa dari tiap-tiap buah Majlis Parlimen (a simple majority at both the Senate and the House of Representatives);
       ii. Mendapat suara dua pertiga dari tiap-tiap Majlis Perlimen (two-thirds majority of the members of both houses)
      iii. Mendapat suara dua pertiga dari tiap-tipa Majlis Perlimen dan mendapat keizinan daripada Majlis Raja-raja (consent of the Conference of Rulers)
      iv. Perkara yang menyentuh Sabah dan Sarawak memerlukan pungutan suara dua pertiga Parlimen dan persetujuan Yang di-Pertua Negeri (consent of either the Yang diPertua negeri of Sabah or Sarawak) .

    Peruntukan Utama Perlembagaan :

    Perlembagaan Persekutuan Malaysia terbahagi kepada 15 bahagian dan 183 perkara. Antara 183 perkara tersebut, terdapat beberapa peruntukan utama yang berkaitan dengan aspek-aspek berikut iaitu bahasa, agama, kewarganegaraan, kebebasan asasi, dan kedudukan istimewa orang Melayu dan bumiputera Sabah dan Sarawak.

    1. Bahasa
    -menentukan identiti sesebuah bangsa
    -para pemimpin yang memperjuangkan kemerdekaan negara kita telah membuat keputusan supaya kita
     memiliki satu bahasa kebangsaan untuk tujuan berikut:
      i) perhubungan umum
      ii) bahasa rasmi
      iii) sebagai alat untuk menyatupadukan rakyat berbilang kaum di negara kita
    - peruntukan ini termaktub dalam perkara 152 Perlembagaan Persekutuan Malaysia
    -peruntukan ini tidak meghalang penggunaan, pengajaran dan pembelajaran bahasa etnik lain ataupun bahasa
     asing

    2. Agama
    -merupakan tunjang kehidupan manusia
    - mampu membentuk rakyat Malaysia yang berakhlak mulia dan bermoral tinggi
    - prinsip pertama dalam Prinsip Rukun Negara ialah 'Kepercayaan Kepada Tuhan'
    - agama Islam merupakan agama bagi Persekutuan kerana faktor yang berikut:
       i) lama bertapak di rantau Asia Tenggara
       ii) tidak ditolak oleh penjajah
       iii) mempunyai penganut yang ramai
    -agama lain boleh diamalkan dengan aman dan damai di mana-mana bahagian Persekutuan
    -setiap orang berhak untuk menganuti, mengamalkan dan mengembangkan agamanya dengan syarat, iaitu
     pengembangan agama selain Islam tidak boleh dilakukan terhadap penganut Islam

    3.Kewarganegaraan
    -merupakan status yang dimiliki oleh setiap individu untuk hidup dalam sesebuah negara.
    -status ini memberikan hak,manfaat dan kemudahan tertentu.
    -status ini memberikan hak untuk seorang warganegara:
       i)  mengundi dalam pilihan raya
      ii) mengambil bahagian secara aktif dalam politik seperti bertandingan dalam pilihan raya,menjadi wakil
           rakyat,menjadi menteri dan sebagainya.
      iii) memiliki harta dan membangunkannya.
      iv) bergerak dengan bebas ke mana-mana bahagian negara.
       v) menerima manfaat dan kemudahan seperti pendidikan,bantuan kebajikan, perubatan dan sebagainya.
    -hak kewarganegaraan ini disertai oleh tanggungjawab.
    -rakyat bertanggungjawab untuk:
       i) mematuhi undang-undang negara dan negeri.
      ii) memberi khidmat kepada negara apabila diperlukan seperti mempertahankan negara apabila diserang
          musuh dengan menyertai pasukan keselamatan.
      iii) menyumbang terhadap produktiviti negara dalam bidang masing-masing.
      iv) menyokong dan mengambil bahagian dalam rancangan dan kegiatan negara seperti menyambut Hari-
          Kebangsaan,membasmi kemiskinan,membantu kerajaan membendung jenayah dan sebagainya.

    4.Kebebasan Asasi
    i)tiada seseorang pun boleh diambil nyawa atau kebebasan dirinya kecuali menurut undang-undang.
    -orang yang bersalah hendaklah dibuktikan di mahkamah sebelum didenda, dipenjara atau dihukum mati.
    -orang berkenaan hendaklah diberi tahu tentang kesalahannya dandiberi peluang untuk membela dirinya.
    ii)semua bentuk kerja paksa adalah dilarang.
    -tetapi parliment boleh membuat undang-undang bagi kerahan tenaga untuk maksud negara sepeti mempertahankan negara ketika diserang oleh musuh.
    iii)semua orang adalah sama rata di sisi undang-undang
    -tidak mengira keturunan ,kedudukan,pngkat,agama,dan jantina serta mendapat perlindungan undang-undang yang same rata
    -tiada seorang pun boleh dilucutkan hartanya kecuali mengikut undang-undang.
    -jika sesuatu harta perlu digunakan atau sdiambil maka harta itu yang digunakan atau diambil itu hendaklah diberi pampasan yang mencukupi.
     *kebebasan yang diberi tidak bermaksud kita boleh melanggar undang-undang.

    5.Kedudukan Istimewa Orang Melayu dan Bumiputera Sabah dan Sarawak
    -peruntukan khas ini memberi pertimbangan kepada golongan berkenaan bertujuan untuk menyamaratakan status pendidikan dan ekonomi orang Melayu dan Bumiputera Sabah dan Sarawak dengan kaum-kaum lain.
    -dengan ini, dapat mewujudkan kestabilan politik dan ketenteraman awam.
    -kedudukan istimewa orang Melayu dan Bumiputera Sabah dan Sarawak, seperti rizab khas bagi jawatan dalam perkhidmatan awam, biasiswa, pendidikan atau latihan khas, lesen dan permit perniagaan, diberi melalui Perkara 153 perlembagaan.
    -Rizab yang diperuntukkan mengikut radar yang difikirkan patut oleh Yang di-Pertuan Agong.


    KESIMPULAN

    Kewujudan perlembagaan sebagai asas undang-undang sesungguhnya mempunyai peranan yang sangat besar dalam membentuk perjalanan negara ini. Walaupun ia sebuah perlembagaan yang terlalu panjang dan terperinci, setakat ini ia telah berjaya melicinkan pentadbiran negara, mewujudkan keamanan dan kestabilan nengara. Perlembagaan merupakan tunjang kepada keamanan dan perpanduan kaum di Malaysia. Hal ini kerana sejarah pembentukan perlembagaan ialah atas dasar persetujuan  semua kaum. Perlembagaan juga menjadi dasar kepada pembentukan demokrasi berparlimen di Malaysia. Melalui perlembagaan, setiap warganegara sama ada pemerintahan atau rakyat mendapat hak masing-masing dan pembelaan sewajarnya.


    CREATED BY ; NUR KHAIRUNNISA BT RAJID


    No comments:

    Post a Comment